Συνήθως αφορά ασθενείς που νοσηλεύονται στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας επί μακρόν διασωληνωμένοι, λόγω της επαφής του τραχειοσωλήνα με το βλεννογόνο της τραχείας, δημιουργείται φλεγμονή στο τοίχωμα και εν συνέχεια κοκκιωματώδης ιστός που προκαλεί στένωση του τραχειακού αυλού. Η στένωση της τραχείας σε αυτούς τους ασθενείς είναι ουσιαστικά μια ιατρογενής επιπλοκή.
Η θεραπεία των στενώσεων αυτού του τύπου είναι η εκ τομή του τμήματος της στένωσης και η αποκατάσταση της συνέπειας της τραχείας. Υπάρχουν και άλλες θεραπείες εκτός της χειρουργικής οι οποίες είναι ενδοσκοπικές (μηχανική διάταση, μέσω βρογχοσκόπησης, αφαίρεση κοκκιωματώδους ιστού με χρήση Laser ή ακόμα και η τοποθέτηση ενδοτραχειακών stents.
Μετρό πρόληψης για την αποφυγή στενώσεων της τραχείας είναι ή έγκαιρη διενέργεια τραχειοστομίας.
Παρόλα αυτά πιο σπάνια βέβαια στένωση τραχείας μπορεί να δημιουργηθεί και μετά από τραχειοστομία.