Οι κατεξοχήν τομές της ανοικτής θωρακοχειρουργικής (με ελάχιστες εξαιρέσεις), που εξασφαλίζουν πρόσβαση στα ημιθωράκια για την χειρουργική του πνεύμονα, είναι οι πλάγιες θωρακοτομές και οι προεκτάσεις τους.

Έτσι λοιπόν εάν η πλάγια θωρακοτομή επεκταθεί προς τα εμπρός ονομάζεται Προσθιοπλάγια θωρακοτομή και αν επεκταθεί προς τα πίσω ονομάζεται Οπισθιοπλάγια Θωρακοτομή. Ανάλογα με το μήκος τους κυμαίνονται από Περιορισμένες έως και Διευρυμένες.

Για να επιτευχθεί η τομή χρειάζεται να γίνει διατομή κάποιων μυών η και μυικών ομάδων, όπως πχ. ο πλατύς ραχιαίος μυς ο πρόσθιος οδοντωτός μυς οι μεσοπλεύριοι μύες κλπ.

Μέλημα του χειρουργού πρέπει να είναι η όσο το δυνατόν λιγότερες διατομές μυών για να περιοριστεί όσο γίνεται ο μετεγχειρητικός πόνος και η δύσπνοια.

Η είσοδος στο ημιθωράκιο γίνεται από τον χώρο μεταξύ δύο πλευρών με τη βοήθεια αυτόματου άγκιστρου που απομακρύνει τα πλευρά μεταξύ τους και ανοίγει τον χώρο.

Κατά το τέλος της εγχείρησης οι πλευρές συμπλησιάζονται με ράμματα τα οποία απορροφώνται σε μερικές εβδομάδες οι τομές αυτές δημιουργούν μετεγχειρητικά μετεγχειρητικό πόνο που ελέγχεται με χρήση παυσίπονων και αντιφλεγμονωδών ουσιών.