Η πνευμονεκτομή είναι η χειρουργική αφαίρεση ολόκληρου του πνεύμονα, συνεπώς μπορεί να είναι είτε δεξιά, είτε αριστερή.
Η κύρια αιτία που μπορεί να οδηγήσει έναν ασθενή σε πνευμονεκτομή είναι ο Καρκίνος του πνεύμονα.
Πρόκειται για μια βαρία εγχείρηση που για να μπορέσει να διενεργηθεί πρέπει ο ασθενής να μπορεί με τον πνεύμονα που θα μείνει να μπορεί να επιτελέσει το έργο της αναπνοής. Αυτό διερευνάται προεγχειρητικά μέσω της Σπιρομέτρησης κυρίως.
Η δεξιά πνευμονεκτομή είναι βαρύτερη για τον ασθενή από ότι η αριστερή λόγω του μεγέθους του δεξιού πνεύμονα που είναι μεγαλύτερος.
Οι λόγοι που μπορεί να οδηγήσουν στην αναγκαιότητα μίας πνευμονεκτομής είναι οι εξής:
- Ο όγκος να είναι κεντρικός
- Ο όγκος να μην είναι κεντρικός αλλά να εισβάλει μέσω των μεσολοβίων σχισμών σε δύο λοβούς
- Ο όγκος να διηθεί βρόχο κοντά στον λοβαίο διχασμό σε απόσταση κάτω των δύο εκατοστών από την δευτερεύουσα τρόπιδα, συνεπώς το όριο εκτομής θα είναι είτε διηθημένο είτε επισφαλές.
- Ο όγκος να διηθεί κεντρικά αγγεία του πνεύμονα
Τα ανατομικά στοιχεία που απαιτείται να διαταμούν και μάλιστα κατά την ακόλουθη σειρά είναι τα εξής:
- Πνευμονικές Φλέβες (Άνω και Κάτω)
- Πνευμονική Αρτηρία
- Στελεχιαίος Βρόγχος
Απαιτείται πάντοτε να συνοδεύεται από ριζικό λεμφαδενικό καθαρισμό του μεσοθωρακίου.
Η εγχείρηση διενεργείται κυρίως ανοικτά με πλάγια θωρακοτομή. Είναι δυνατόν να διενεργηθεί και με Ελάχιστα Επεμβατική μέθοδο αλλά είναι αρκετά εργώδης ως εγχείρηση.
Συνήθως απαιτείται μία ημέρα παραμονής στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
Είναι δυνατόν να απαιτηθεί και μετάγγιση αίματος ή παραγώγων αίματος.
Η συνολική νοσηλεία κυμαίνεται από 5 έως 10 ημέρες.
Ενδεχόμενες επιπλοκές είναι το Βρογχοπλευρικό συρίγγιο (σε ποσοστό 5-7%), η Αναπνευστική Ανεπάρκεια, η Λοίμωξη αναπνευστικού, η μετεγχειρητική Αρρυθμία κλπ. Οι επιπλοκές συμβαίνουν πιο συχνά αν ο ασθενείς έχει συνοσηρότητες και από άλλα συστήματα όπως καρδιακή ανεπάρκεια ή και στεφανιαία νόσος, σακχαρώδης διαβήτης, χρόνια λήψη κορτιζόνης, προηγηθείσα χημειοθεραπεία, γήρας, κλπ.
Στην δεξιά πνευμονεκτομή παρατηρείται μεγαλύτερο ποσοστό επιπλοκών σε σχέση με την αριστερή.
Ο χώρος του ημιθωρακίου μετά την αφαίρεση του πνεύμονα γεμίζει με πλευριτικό υγρό το οποίο σιγά σιγά λιγοστεύει και σταδιακά στην περιοχή εμφανίζεται μία ενδοθωρακική ίνωση. Το διάφραγμα ανυψώνεται, ο εναπομείναντας πνεύμονας παίρνει χώρο προς το κενό ημιθωράκιο και έτσι ο κενός χώρος του ημιθωρακίου μικραίνει αισθητά σε όγκο.
Ο ασθενής που θα υποβληθεί σε μία τέτοια εγχείρηση όταν περάσει την πρώτη φάση της αποθεραπείας του θα πρέπει να εμβολιαστεί άπαξ με το εμβόλιο κατά του πνευμονιόκοκκου και ετησίως με το αντιγριππικό εμβόλιο ώστε να προφυλάσσει τον εναπομείναντα πνεύμονα από λοιμώξεις αυτού του είδους.