Χειρουργική Τραχείας
Όταν το μήκος της στένωσης δεν ξεπερνά τα πέντε εκατοστά τότε κινητοποιούμε τα τμήματα της τραχείας πάνω και κάτω από την στένωση και εν συνέχεια διενεργείται τελικό - τελική αναστόμωση με απορροφίσημα συνθετικά ράμματα.
Εάν η στένωση είναι μεγαλύτερη μπορεί να επιχειρηθεί ενδοθωρακική κινητοποίηση. Σε ελλείμματα ιστού έχουν χρησιμοποιηθεί μοσχεύματα από διάφορους ανατομικούς σχηματισμούς όπως: ωτικό πτερύγιο, ρινικός χόνδρος κλπ.
Επιλεγούμε την χειρουργική Τραχειοτομία σε περιπτώσεις ασθενών που παρουσιάζουν ιδιαιτερότητες.
Για παράδειγμα ασθενείς χειρουργημένοι στον τράχηλο για άλλον λόγο (θυρεοειδεκτόμη κλπ.), σε παχύσαρκους ασθενής, σε ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε τραχηλική ακτινοβολία.
Σε ασθενής που νοσηλεύονται στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και έχουν παρατεταμένη διασωλήνωση είναι πολλές φορές αναγκαίο και να εξασφαλιστεί η παροχή αέρα στους πνεύμονες μέσω Τραχειοτομίας.
Η διαθερμική Τραχειοτομίας είναι μια μέθοδος Τραχειοτομίας που μπορεί να διενεργηθεί και σε συνθήκες επείγοντος στο κρεβάτι της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας.